Ζωή

Η ίδια η Ζωή είναι σκηνοθέτης – σκηνογράφος του έτγου και του βίου της, παράδειγμα αυτή η εικόνα του Χριστού του Αντιφωνητή, που ήταν κατά τον Μιχαήλ Ψελλό μια δικής της κατασκευή. Το έργο δεν είναι ιστορικό. Η ιστορία είναι πρόφαση (όπως στον Μάκβεθ, που έζησε την ίδια εποχή με τη Ζωή). Λειτουργεί σαν πλαίσιο στο θέμα του έργου – που είναι το Βυζάντιο και η Ζωή, ένας κόσμος που γερνάει και βαδίζει προς το τέλος του – και σαν έκφραση μιας εποχής όπυ το τραγικό στοιχείο είναι ανάμικτο με το γκροτέσκο. Η Ζωή είναι το τελευταίο θεατρικό έργο της Μαργαρίτας Λυμπεράκη, τελείωσε στην Ύδρα το φθινόπωρο του 1982.

(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)