Εκεί

Εκεί που ο αέρας πέθανε μα τα ρούχα παραδέρνουν
σα λυσσασμένα πάνω στο κλεμμένο σου κορμί
Εκεί που τα ιδρωμένα μάτια σου μιλούν,
γιατί το στόμα στέγνωσε και η ανάσα σβήνει
Εκεί που το ηλιοβασίλεμα ξεφυτρώνει από τα χέρια σου
κι όχι από δυο λουλούδια
Εκεί που οι σκέψεις χάνονται, που δεν φυσάει πια αδιαφορία
Εκεί που ξεριζώνεις τη μέρα και θάβεις τη νύχτα
Εκεί που εσύ είσαι ο θύτης του μυαλού σου κι όχι το θύμα
Εκεί που μόνο τα νεκρά ψάρια πάνε με το ρεύμα
Εκεί που οι μόνοι καθρέπτες που υπάρχουν είναι
τα χείλη σου στα χείλη μου

Εκεί θέλω να με πας!
Εκεί θα σε περιμένω.