ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΟΡΙΤΣΙ

Φθινόπωρο του 1986. Ο Διονύσης Έξαρχος υπηρετεί στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών της Ασφάλειας Αττικής, έχοντας μόλις προαχθεί σε υπαστυνόμο Α. Βρίσκεται σε δεκαήμερη άδεια και αναχωρεί για τη νότια Πελοπόννησο, σκοπεύοντας να απολαύσει τις παραλίες της με την εντούρο μηχανή του. Φτάνοντας στο χωριό Συράγγελο της Μάνης, γνωρίζει τυχαία έναν χωρικό, τον Αργύρη, τη γυναίκα του και τη μοναχοκόρη τους Σοφία.

Το Συράγγελο, μια ανδροκρατούμενη μικρή κοινωνία, βρίσκεται σε πλήρη μαρασμό μετά το νέο κύμα αστυφιλίας. Όταν ανακαλύπτουν το πτώμα του Αργύρη σε έναν ελαιώνα, όλα δείχνουν ότι αυτοκτόνησε. Ο Διονύσης, όμως, υποψιάζεται ότι τον δολοφόνησαν και ζητά από την υπηρεσία του να αναλάβει τη διερεύνηση της υπόθεσης.
Παράλληλα θα αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση με την κόρη του θύματος, που ζει εσώκλειστη και απομονωμένη.
Σύντομα ακόμα δύο πρόσωπα-κλειδιά θα δολοφονηθούν και το μυστήριο θα εμπλέξει και τη Σοφία, εγκλωβίζοντας αναπόφευκτα τον Διονύση στο ηθικό δίλημμα της κάλυψης ή μη ενός πιθανού ενόχου.
Το τελευταίο κορίτσι είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που εμπνέεται από την προσπάθεια μιας νεαρής κοπέλας να απαγκιστρωθεί από την ασφυκτική κοινότητα όπου ζει. Ταυτόχρονα, ανατέμνει τον κοινωνικό χάρτη της επαρχιακής Ελλάδας στη δεκαετία του '80 και ανασύρει τις βαθύτερες αιτίες που σταδιακά τα επόμενα χρόνια υπέσκαψαν και μόλυναν το υπέδαφος μιας, ηθικά κυρίως, καταχρεωμένης χώρας.

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)