Β.

Ο Βόιτσεκ ήταν ένας πιστός πεζικάριος, ένας μοναχικός άντρας που, έχοντας καταταχτεί στο στρατό για να ξεφύγει από τη μίζερη ζωή του, πήρε μέρος στους Ναπολεόντειους Πολέμους και κατέληξε, σε μια κρίση ζηλόφθονης οργής, να σκοτώσει τη γυναίκα που αγαπούσε. Το 1836 αυτή η αληθινή ιστορία ενέπνευσε τον Γκέοργκ Μπύχνερ να γράψει το Βόιτσεκ: ένα θεατρικό έργο που, αν και ημιτελές όταν εκείνος πέθανε στα είκοσι τρία του χρόνια, θεωρείται το πρώτο μοντέρνο ευρωπαϊκό δράμα.

Αυτό τον ακρογωνιαίο λίθο της νεωτερικής λογοτεχνίας αναπλάθει μυθιστορηματικά το Β. του Στιβ Σεμ-Σάντμπεργκ. Ο βραβευμένος συγγραφέας ανέτρεξε σε πλήθος δικαστικών αρχείων, μεταμορφώνοντάς τα, σαν αλχημιστής, σε μια πλούσια, αρχαϊκή και μαζί ανάλαφρη πρόζα και ρίχνοντας νέο φως στην ιστορία - τη σχέση των εραστών, την υπόθεση της δολοφονίας, την εκτέλεση του στρατιώτη.
Στο φόντο μιας διχασμένης Ευρώπης, ρημαγμένης από τη βαρβαρότητα του πολέμου και τον παραλογισμό της δικαστικής και ψυχιατρικής εξουσίας, προβάλλει η αγωνία του Β. να αφηγηθεί τα γεγονότα της ζωής του, έστω κι αν αυτό δεν ενδιαφέρει όσους ορίζουν τη μοίρα του· να πάει πέρα από την άβυσσο που τον ρουφάει (αυτή την εσωτερική τρικυμία, τη σκοτεινή απελπισία και παράνοια, που θυμίζει Έγκλημα και τιμωρία) για να βγάλει κάποιο νόημα -και κάποια ομορφιά ή ελπίδα;- από τη ζωή που του δόθηκε.

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)