ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΟΥΕΣΣΕΞ

"Η σκέψη του έτρεχε στο παρελθόν, σ' ένα γλυκό κι ευγενικό πλάσμα που, στιγμές σαν αυτήν, το πρόσωπό του πάντα πρόβαλλε μέσα απ' τις σκιές. Ο Μπαρνέτ έστριψε την καρέκλα του και, με βλέμμα απλανές, κοίταξε προς τον νότο, λες κι έβλεπε πολύ πιο πέρα. "Να μένει άραγε εκεί ακόμα;" αναρωτήθηκε".

Με ένα τέτοιο βλέμμα ο Χάρντυ, πότε απλανές και πότε ζωηρό, άλλοτε θερμό κι άλλοτε γαλήνιο, στρέφει τα μάτια του -και την πένα του- όχι στην πολύβουη Αγγλία των μεγάλων πόλεων, αλλά στην περιοχή του Ουέσσεξ, στην επαρχία, σκιαγραφώντας λεπταίσθητα χαρακτήρες και ήθη, πλέκοντας αφηγήσεις πρωτότυπες και γοητευτικές.

Λες και για τον συγγραφέα ο παλμός της Αγγλίας χτυπάει πιο δυνατά στις μικρές πόλεις και τα χωριά της, στις απλές, καθημερινές ιστορίες τους· λες και η ζωή εκεί είναι πιο γνήσια, πιο αυθεντική στην κάθε πτυχή της: στον έρωτα, τον θάνατο, τον γάμο, τη φιλία - ακόμα και στον χορό, τη μουσική και το τραγούδι.

Μέσα από τα διηγήματά του αναδύεται ένας κόσμος όχι και τόσο μακρινός μας - κόσμος ανθρώπων απλών, αποτυπωμένος, με πίκρα και με κέφι, σε όλο το μεγαλείο και την ανθρωπιά του.

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)