Φανταστικός Διάλογος Ερωτόκριτου και Αρετούσας

Ε: Ο κύρος σου αποκρίθηκε και δε με καταδέχθη,
με ξόρισε απ ́ τον τόπο μου να μην ξαναπατήσω.

Α: Είναι σκληρό, είν ́ άδικο δω, τώρα, να σε χάσω,
μα ο λόγος του πατέρα μου πίσω πια δεν παιρνιέται.

Ε: Μόν ́ τέσσερις μέρες μου ́δωκε εγώ για να μισέψω,
αλλιώς θα με χαλάσει.

Α: Και τι γροικάς, τι σκέφτεσαι, ποια τράτα συ θα πάρεις;

Ε: Τι κι αν εφύγω και χαθώ, δεν έχει σημασία,
αφού η καρδιά μου πάντα δώ θα είναι αφημένη.

Α: Όρκο γερό κάνω εγώ ποτέ μη λησμονήσω
κι αν προξενιά μού έρθουνε εγώ θε να τα διώξω