Η αρπαγή της γυναίκας του Διγενή σε ποντιακή διάλεκτο

Η (ι)στορίαν θα λέγω σας του Διγενή Ακρίτα.
Την Ευδοκία τη γαρή τ’ επαίραν του Ακρίτα.
Να ιλί εμέν ντο έπαθα, μού παίραν τη γαρή μου.
Μού παίραν τη γαρή μου και ατόρα ντο ν’ ευτά(γ)ω.
Σύρον Ακρίτα μ’ σ’ άλογο σ’ τη γαρή σ’ να αραεύεις.
Τη γαρή σ’ να αραεύεις και να φέρτσ’ αεν σ’ οσπίτ’ ης.
Άφησον τα χωράφ(ε)α σου, άφησον τη δουλειά σ’.
Το τσιτσεκόπο σ’ παιρνε σε, θα κλαις από καρδιά σ’.
Δέβα να παίρνεις τ’ άλογο σ’, να βρίσκεις τη γαρή σου,
να βρίσκεις τη γαρή σου και να φέρτσ’ ατέν σ’ οσπίτ’ ης.
Τρυγόνα μου έρχουμαι για να παίρνω σε οπίσω.
Και έναν πράμα λέγω σε, ποτέ κι θα σ’ αφήσω.

Λεξιλόγιο
γαρή: γυναίκα
Να ιλί εμέν: έκφραση πένθους
ντο: τι
ατόρα: τώρα
ευτάγω: κάνω
σύρον: πήγαινε
αραεύεις: ψάχνεις
τσιτσεκόπο: υποκοριστικό της λέξης λουλούδι
δέβα: πήγαινε