Παλιά, εκείνες τις εποχές
οι κλειδαριές
τόσο για τις πόρτες όσο και για τις ψυχές ήταν περιττές.
Η απουσία της καχυποψίας έντονη.
Ο φόβος και η δυσπιστία έννοιες ανύπαρκτες.
Η εμπιστοσύνη σαν καράβι δίχως προορισμό
επέπλεε στον ωκεανό των ψυχών.
Σήμερα δεν έχει απομείνει τίποτε από εκείνες τις εποχές.
Ίσως μόνο κάτι που να θυμίζει το τότε
είναι η γραφικότητα κάποιων τόπων που ως από θαύμα
έχει διασωθεί- η έλλειψή της είναι επικείμενη.
Ο κόσμος αφανίστηκε
μέσα στο κύμα της προόδου και της υποτιθέμενης ανάπτυξης.
Έννοιες όπως η αποξένωση και η αλλοτρίωση,
που κάποτε ήταν ασύλληπτες,
τώρα εξουσιάζουν έναν κόσμο αδειανό.